‘‘At, kendisine “Şimdiye kadar söylediğin en cesur şey neydi?” diye soran çocuğa, “'Yardım et. Yardım istemek, vazgeçmek değildir. Vazgeçmeyi reddetmektir.” der bir kitabında Charlie Mackesy.

Dile kolay gelebilir fakat bazıları için "yardım istemek" o kadar da kolay bir eylem değildir. Bazılarımız kendilerini işlerini kendi başlarına çözmeye çok adamış olabilirler. Bu kişilerin yaşadığı bu durum çok eskiye dayanabilir.

Belki de yardım istediklerinde yanlarında güvendikleri birilerini göremediler? Bu durum o kadar çok kez yaşandı ki "Bundan sonra her işimi kendim halledeceğim." diye düşünmeye başladılar ve yıllar yılı bu durum böyle sürdü, geçti.

Ta ki bir gün biri geldi ve "Yardım ister misin?" diye sordu. Bu, her ne kadar basit bir cümle gibi görünse de bazıları için duymaya pek alışık olmadıkları bir ifadedir. Direkt olarak yardımı reddetme yoluna gitmeleri çok olağandır.

Zaten işler de tam olarak bu noktada karmaşıklaşır. Önerilen yardım teklifleri reddedildikçe çatışmalar ortaya çıkabilir. Karşı taraf " İyiliğini istiyorum, bırak da yardım edeyim." diye diretebilir.

Burada yardım istemeye yönelik isteksizliğin nerede doğduğuna çok iyi bakmak gerek:

• Bu durum ilk nerede tecrübe edildi?
• Kayıtsız kalanlar kimlerdi?
• Şimdi durum nedir?
• Her işi kendi başımıza halledebilir miyiz? Ya da halletmeli miyiz?
• Bunu diğerlerine nasıl açıklarız?
• Biri bu durumu yaşadığında onu nasıl anlarız? Ona nasıl yaklaşmalıyız? gibi sorgulamalar ile durumu daha iyi bir şekilde anlamaya çalışıp aksiyon almak yarar sağlayabilir.

Unutmayalım ki, öğrendiğimiz bir davranış kalıbını hemen değiştirmek çok zordur. Bu işin doğası da budur. Fakat bize zarar veren bir durumu aşmak için ne kadar istekli olursak başarılı olma olasılığımız da bir o kadar artabilir.

Bu tarz zorlandığınız konularda, ne yapacağını bilemediğinizde sizinle birlikte bu yolda size eşlik edecek bir uzmanın her zaman bulunduğunu lütfen es geçmeyiniz.